ลมพัดโชยมาเย็นๆ ตอน โพล้เพล้เย็นวันเสาร์
บียังคงนั่งอ่านหนังสือที่ห้อง common room บรรยากาศรอบตัวมันเงียบเหงา จนบีอดใจไม่ไหวหยิบกระดาษและปากกาขึ้นมา แล้วบีก็เขียนตามที่ใจสั่ง
คุณอยู่ไหนคะ อ๋อ คุณก็คงต้องอยู่บ้าน คุณดูห่างไกลกับฉันจัง
ฉันแปลกใจตัวเอง ฉันจะรู้สึกอย่างนี้ทุกครั้ง ที่คุณเดินทางไปไกลๆโดยไม่มีฉัน
เวลาหนึ่งทุ่มแล้วนะ ฉันนั่งรอโทรศัพท์จากคุณ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการรอที่ไม่ได้คาดหวัง แต่ฉันก็รอ
เพราะคุณบอกว่าที่บ้านคุณมีโทรศัพท์นี้ ฉันก็เลยเพียงแต่แอบคิดว่า คุณคงโทรมา ...ฉันคิดถึงคุณจังเลย
วันนี้ฉันนั่งอ่านหนังสือ แต่กลับนั่งคิดถึงคุณตลอด ถ้าฉันรู้ว่าคุณอยู่ที่ไหนซักแห่งในกรุงเทพ
ฉันก็จะเฉยๆ ไม่รู้สึกอะไร แต่เมื่อไหร่ที่ฉันแน่ใจว่า คุณไม่ได้อยู่ภายในเขตที่ฉัน ที่ฉันสามารถเรียกตัวคุณมาหาฉันได้ภายในสองชั่วโมง ฉันรู้สึกอ้างว้าง โดดเดี่ยวมาก แล้วคุณล่ะ คิดถึงฉันบ้างไหม อย่าทิ้งฉันไว้ให้รู้สึกว่าถูกทอดทิ้งแบบนี้เลยนะคะ ฉันใจหาย
คุณคะ วันเวลาของชีวิตก็ยังคงดำเนินไปเรื่อยๆฉันหรือคุณ และใครๆคงไม่อาจหยุดยั้งมันได้ หน้าที่ก็ยังคงเป็นหน้าที่อยู่วันยังค่ำ แต่ท่ามกลางความเงียบเหงาของวันนี้ อยากมีคุณอยู่ข้างๆจัง เพราะถ้าเพียงแต่มีคุณอยู่ข้างๆ ฉันแน่ใจว่า ฉันจะสามารถฝ่าฟันอุปสรรคหลายๆอย่างได้
ไม่รู้สิ ฉันแน่ใจอย่างนั้น...จริง
สุดท้าย
อยากได้ยินเสียงคุณจัง !!!
19:05 น. 5/3/94 วันเหงาวันหนึ่ง
บียังคงนั่งอ่านหนังสือที่ห้อง common room บรรยากาศรอบตัวมันเงียบเหงา จนบีอดใจไม่ไหวหยิบกระดาษและปากกาขึ้นมา แล้วบีก็เขียนตามที่ใจสั่ง
คุณอยู่ไหนคะ อ๋อ คุณก็คงต้องอยู่บ้าน คุณดูห่างไกลกับฉันจัง
ฉันแปลกใจตัวเอง ฉันจะรู้สึกอย่างนี้ทุกครั้ง ที่คุณเดินทางไปไกลๆโดยไม่มีฉัน
เวลาหนึ่งทุ่มแล้วนะ ฉันนั่งรอโทรศัพท์จากคุณ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการรอที่ไม่ได้คาดหวัง แต่ฉันก็รอ
เพราะคุณบอกว่าที่บ้านคุณมีโทรศัพท์นี้ ฉันก็เลยเพียงแต่แอบคิดว่า คุณคงโทรมา ...ฉันคิดถึงคุณจังเลย
วันนี้ฉันนั่งอ่านหนังสือ แต่กลับนั่งคิดถึงคุณตลอด ถ้าฉันรู้ว่าคุณอยู่ที่ไหนซักแห่งในกรุงเทพ
ฉันก็จะเฉยๆ ไม่รู้สึกอะไร แต่เมื่อไหร่ที่ฉันแน่ใจว่า คุณไม่ได้อยู่ภายในเขตที่ฉัน ที่ฉันสามารถเรียกตัวคุณมาหาฉันได้ภายในสองชั่วโมง ฉันรู้สึกอ้างว้าง โดดเดี่ยวมาก แล้วคุณล่ะ คิดถึงฉันบ้างไหม อย่าทิ้งฉันไว้ให้รู้สึกว่าถูกทอดทิ้งแบบนี้เลยนะคะ ฉันใจหาย
คุณคะ วันเวลาของชีวิตก็ยังคงดำเนินไปเรื่อยๆฉันหรือคุณ และใครๆคงไม่อาจหยุดยั้งมันได้ หน้าที่ก็ยังคงเป็นหน้าที่อยู่วันยังค่ำ แต่ท่ามกลางความเงียบเหงาของวันนี้ อยากมีคุณอยู่ข้างๆจัง เพราะถ้าเพียงแต่มีคุณอยู่ข้างๆ ฉันแน่ใจว่า ฉันจะสามารถฝ่าฟันอุปสรรคหลายๆอย่างได้
ไม่รู้สิ ฉันแน่ใจอย่างนั้น...จริง
สุดท้าย
อยากได้ยินเสียงคุณจัง !!!
19:05 น. 5/3/94 วันเหงาวันหนึ่ง
 |
| จาก love no condition |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น